Bu Blogda Ara

13 Ekim 2010 Çarşamba

Hem ikiz hem prematüre annesi olmak 2

Evet gelelim işin ikiz annesi olma boyutuna,
Sanırım bu konuda tek söyleyebileceğim, ideal anne olma hayallerimin suya düştüğü. En azından kafamdakilerin büyük bir bölümünü gerçekleştirmeye çalışmaktan artık vazgeçtim diyebilirim.
Misal 1, ' çocuklarımı kendi kendine uyumaya alıştıracağım '
Kim demiş: Kitaplar demiş.
Bu kitapların yazarlarının ikizleri var mı acaba çok merak ediyorum. Hariçten gazel okumaktan başka birşey değil bu. Gel de alıştır.Yine aynı kitaplar ve pedagog tavsiyeleriyle ayrı ayrı değil aynı odada hatta hareketlenene kadar aynı park yatakta yatırdığım bebişlerimin biri ağlamaya başlayınca diğeri de ağlamaya başladığı için benim ikizleri kendi kendilerine uyutmaya alıştırma çabalarım evin içinde bangır bangır bir rock konseri veriliyor sanılmasına yol açtı.( Alt komşum ' hah konser başladı ' diyormuş :))))
Netice : ikizlerin biri ilk ağladığında uyuyan diğeri etkilenmesin diye derhal kaldırılacak.
Misal 2, ' Çocuklarımı sallamaya alıştırmayacağım '
Kim demiş : Tabiki yine kitaplar demiş.
Uykusuz gecelerde bebekler bas bas bağırırken, hatta bağırmaktan sesleri kısılırken ne olursa olsun yeter ki sussun dediğiniz noktada devreye giriyor işte bu sallama olayı. Bu konuda Hürriyet yazarlarından Sibel Arna' nın ' Çocuğunu Sallayan Anneler Gizli Cemaati ' başlıklı yazıyı okumanızı salık veririm. Çünkü ben de o cemaatin bir üyesiyim. Sallamanın çeşitli versiyonlarını zaman zaman deniyorum. Kucakta, ayakta, dizde...
http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/15918522.asp?yazarid=362
Aslına bakarsanız, çocuklar hızla büyüyorlar ve hiçbir anları bir daha yaşanmayacak, tekrarlanmayacak. Nolmuş kucakta sallasam ve sallarken de koklaşsam oğluşlarımla. Nasıl olsa büyümeyecekler mi ?İleride koca adam olduklarında istesem de zaten kucağıma alıp burunlarını boynuma gömmelerini sağlayamayacağım. Varsın alışsınlar. ( İsterseniz buna züğürt tesellisi diyin :))))
Üstelik, sallamaya cevaz veren bir yazarın varlığını da öğrenmiş bulunuyorum. Harvey Karp.
Netice : İkizleri sakinleştirmek için sallamaktan çekinilmeyecek. Bu konuda illa kitap okuyacağım deniliyorsa diğer yazarlar bir kenara bırakılacak ve Harvey Karp okunacak. ( NOT : Harvey Karp' ın Mahallenin En Mutlu Yumurcağı diye bir kitabı var. Ama incelediğim kadarıyla 1-4 yaş arası dönemi anlatıyor. Tüm araştırmalarıma rağmen, 0-1 yaş arasını anlattığı kitabını bulamadım. Böyle bir kitap var mı ? Bilen varsa yardımcı olsun lütfen )
Bir de ikizlerden birisiyle ilgilenirken hep diğerini ihmal ediyor duygusu yaşama hali var. Yiğit' i emzirirken Alper' in mahzun bakışlarının hedefi olma, Alper'le koklaşırken Yiğit' in ağlama sesini duyup vicdan yapma...Veeee dolayısıyla hiçbirine yetemiyorum hissiyatı.
Bu liste de böyle uzayıp gider, aklıma geldikçe ve zaman ilerledikçe yaşanılanları paylaşmaya devam edeceğim.

8 yorum:

  1. Hayatımda gördüğüm en muhteşem fotoğraflardan biri. Dakikalarca baktım gözümü ayırmadan. Bende 30 haftalık bir premtüre annesiyim -ki siz bu durumda katmerlisisiniz-.
    Eminim çoookk zordur ama bu fotoğraf karesi için herşeye değer gibi :)

    YanıtlaSil
  2. Kesinlikle onlar dünyalara değerler.Mucizelerimi seyrederken burnumun direğinin sızlamadığı tek bir gün bile yok. Allah hepimizin yavrularına uzun sağlıklı ömürler versin.

    YanıtlaSil
  3. Muhteşem bir foto!!!

    Nurturia'yada gördüm blogu başladım okumaya ilk post gözyaşı..2. post gözyaşı.. sanırım bitirene kadar salya sümük olacağım :OO

    Bu arada yazdıklarına sonuna kadar katılıyorum. Neden bilmiyorum sanki biri bize hamilelikte mükemmel anne olmanın şartlarını hatim ettirmiş de bu şartlardan en mühimi de 'sakın ha kucağa alıştırmayın' mış !!

    ilk aylar doğru düzgün hiç almadım bebeğimi.. Almadım, aldırmadım kimseye.. Ne büyük HATA! şimdi doya doya kokluyorum, çünkü çokkk hızlı büyüyorrr

    YanıtlaSil
  4. Valla özellikle Yavru Su' nun bloğunu okuduktan sonra kurallara iyice boşverdim. İçimden ne geliyorsa öyle yapıyorum artık. Gerçekten çok çabuk büyüyorlar ve ben kimin çıkardığını bilmediğim bir takım kurallara uyduracağım diye minnoşlarımın en tatlı zamanlarını gönlümce değerlendirmekten yoksun bırakmayacağım kendimi artık.

    YanıtlaSil
  5. evet evet içindeki ses herzaman doğruyu söylüyor...sallanmadan uyuyacakları günlerde gelecek:)bu arada sling kullanıyormusun...çok işine yarayacağını düşünüyorum....

    YanıtlaSil
  6. canım askına bakarsan tam da bu konuyu araştırıyorum. hangi modeli tavsiye edersin ?

    YanıtlaSil
  7. Bebeğim doğmadan önce asla sallamam, emzik vermem diye bir sürü zırva laflar ettim. Çocuk bir doğdu dünya kaç bucakmış gördüm. Hem akşama kadar saatlerce ayağımda salladım hem de emzik alsın diye 3 ay uğraştım. 2 ay sallama faslından sonra kızım birden bire kendi kendine uyumaya başladı. Ama beni salla dese mecburen sallayacaktım. Bırakın ağlasın kendi kendine uyur diyen metotlara karşıyım. Sonuçta kucağımızda bir canlı var ve bize muhtaç. '' Anne beni bırakma sana ihtiyacım var '' diye ağlarken onu yatağında bırakıp içeri gidemem. dediğiniz gibi hep bebek kalmayacaklar. Biz de bu sıkıntıları sonsuza kadar çekmeyeceğiz. O yüzden onları bu yaşta strese sokmanın alemi yok

    Bu arada bebekleriniz pek şeker çıkmış. Kardeş dayanışmasına bu yaşta başlamışlar.

    YanıtlaSil
  8. Bu dayanışma biraz bizim zorumuzla oldu ama çaktırmayın boşverin :))))

    YanıtlaSil